امید خدا ...

رنج هست ، مرگ هست ، اندوه جدایی هست ،

اما آرامش نیز هست ، شادی هست ، رقص هست ، خدا هست.

زندگی ، همچون رودی بزرگ ، جاودانه روان است.

زندگی همچون رودی بزرگ که به دریا می رود ،

دامان خدا را می جوید .

خورشید هنوز طلوع میکند.

فانوس ستارگان هنوز از سقف شب آویخته است :

بهار مدام می خرامد و دامن سبزش را بر زمین می کشد :

امواج دریا ، آواز می خوانند ،

بر میخیزند و خود را در آغوش ساحل گم میکنند.

گل ها باز می شوند و جلوه می کنند و می رویند.

نیستی نیست.

هستی هست .

پایان نیست.

راه هست.

تولد هر کودک ، نشان آن است که :

خدا هنوز از انسان ناامید نشده است.